‘Toch lekkere voetballers, die van Kloetinge’
27 maart 2006
Hoek 1
Djamel Buyse schoot zaterdagochtend al om zeven uur wakker. De slaap kon hij niet meer vatten. „Ik wist echt niet welke kant ik daarna met mezelf op moest“, zei de dertigjarige Hoek-speler na de derby tegen Kloetinge (2-2). „Een hele dag ben ik met deze wedstrijd bezig geweest. Ik denk niet dat zo’n derbygevoel bij veel van mijn medespelers heeft geleefd.“
Djamel Buyse schoot zaterdagochtend al om zeven uur wakker. De slaap kon hij niet meer vatten. „Ik wist echt niet welke kant ik daarna met mezelf op moest“, zei de dertigjarige Hoek-speler na de derby tegen Kloetinge (2-2). „Een hele dag ben ik met deze wedstrijd bezig geweest. Ik denk niet dat zo’n derbygevoel bij veel van mijn medespelers heeft geleefd.“ De Belg is binnen de huidige selectie van Hoek de speler met de langste staat van dienst. Toch kan hij de laatste weken niet op een basisplaats rekenen. „Dat is balen, want ik had er vandaag echt zin in“, erkende Buyse. „En dan duurt het ook nog zo lang voordat je mag invallen.“
Tijdens het warmlopen passeerde Buyse telkens vooral aanhangers van Kloetinge. „Ze stonden een beetje bijdehand te doen, maar daar kan ik wel tegen. Die oude keeper van Kloetinge, Jaap Pijnenburg, stond er ook tussen. ’Val jij maar in Djamel’, zei hij. ’Dan winnen wij zeker’.“
Vijf minuten voor tijd mocht de invaller zich als stormram in de frontlinie melden, drie minuten later kopte hij de gelijkmaker binnen. Buyse: „Toen ben ik nog even langs Pijnenburg gelopen... Mooi hè?“ Met gebalde vuisten verdween een stuk frustratie uit zijn lichaam. „Ik moest na dat doelpunt meteen aan Sam denken.“
Sam is Sam Ysebaert, de zieke spits van Hoek, die zaterdag zijn 25e verjaardag vierde, maar tegelijkertijd een zwaar gevecht voert tegen een levensbedreigende ziekte. „Hij is gisteravond bij me op bezoek geweest“, vertelde Buyse. „En straks gaan we met een man of tien naar hem toe. Dan kunnen we zijn verjaardag toch nog een beetje vieren.“
De wedstrijd tegen Kloetinge zal dan ongetwijfeld ook weer ter sprake zijn gekomen. Volgens Djamel Buyse kan Hoek volgend seizoen wel een paar spelers van de rivaal gebruiken. „Pinas, Alfons en die Kole. Lekkere voetballers, zeg! Wij hebben hier vandaag niet veel te vertellen gehad. We mogen blij zijn met dat puntje.“
Zo dacht Filip van der Vloet er na afloop ook over. De doelman stond met een verre uittrap aan de basis van de openingstreffer van Nyim Melki. Die voorsprong hield echter slechts negen minuten stand, omdat Van der Vloet opzichtig blunderde bij een vrije trap van Niels Kole.
„Ik weet niet wat er gebeurde“, zei de keeper. „Die bal kwam vlak naast me, stuitte niet, maar ik kreeg hem niet onder controle. Dat is het leven van een keeper: als je een fout maakt, betekent dat vaak een doelpunt. Een spits kan een hele wedstrijd kansen missen, vlak voor tijd scoren en de grote man zijn. Ik maak een fout en speel daarna een klotewedstrijd.“
De blunder bleef maar door zijn hoofd spoken en zorgde ervoor dat Van der Vloet na de twintigste minuut geen zekere indruk meer maakte. Ook bij de tweede treffer, een knal van Corné Schilperoort van ruim twintig meter, ging hij niet vrijuit.
Daarom slaakte Van der Vloet bij de gelijkmaker van Djamel Buyse een diepe zucht. „Weer moest ik meteen aan die blunder denken“, erkende de keeper. „Kijk, je wint en verliest met z’n allen, maar spitsen en keepers kunnen een wedstrijd beslissen. In dat opzicht speelde ik vandaag een negatieve rol.“
Een groot aantal medespelers heeft zijn vertrek inmiddels aangekondigd. Van der Vloet had wel al een positief gesprek met de technische commissie van Hoek, maar een besluit wordt pas eind april genomen. „Het heeft er ook mee te maken of we er wel of niet inblijven. We hebben nu nog zes belangrijke wedstrijden voor de boeg. Ik ga proberen daarin zes keer de nul te houden. Dan blijven we zeker in de hoofdklasse. En blijf ik bij Hoek.“