Telussa maakt zich nog geen zorgen.

In de afgelopen twee weken waren in de verschillende bekertoernooien ook Vlissingen, Gemert en Terneuzense Boys al te sterk voor de Zeeuws-Vlaamse hoofdklasser. Het zijn resultaten die tijdens voorgaande seizoenen menig crisis in Hoek tot gevolg hadden. Toch maakt Telussa zich nog geen zorgen. "Omdat we voor rust in voetballend opzicht heer en meester waren", zei de trainer. "Maar we gaven het zelf uit handen. Wij scoren niet en zij vlak voor rust twee keer met het nodige geluk." Heer en meester, zoals Telussa het omschreef, was lichtelijk overdreven. Hoek haalde wel een aanvaardbaar niveau, maar er ging ook erg veel mis. Een gebrekkige communicatie speelde daarbij ook een rol. Jongens als Musaba Selemani, invaller Bi Boua Paterne Bolou en bankzitter Muhamed N'Diaye spreken alleen Frans, een taal die het gros van de spelers net als Telussa niet machtig is. De aanwijzingen van de trainer moeten door reservedoelman Lieven de Veirman of Versyp vertaald worden. "Het is moeilijk om die jongens precies uit te leggen wat ik wil", bekende Telussa. "Alles wordt vertaald, maar het is toch anders dan wanneer ik het zelf duidelijk maak." Bolou kwam meteen na rust in het veld voor Tim Mechelinck, maar leek af en toe echt niet te weten wat er van hem verwacht werd. Als de kleine Afrikaan naar binnen moest komen om rugdekking aan zijn ploeggenoten te geven, stond hij nog geregeld aan de zijlijn. En bij een aanwijzing van aanvoerder Ferry Alfons keek hij vol onbegrip uit zijn ogen. Een sterk geheel is Hoek mede daardoor nog niet. Dat is ook niet zo vreemd, omdat het de afgelopen weken weer een komen en gaan is geweest van spelers. Tijd om rustig naar een succesvolle formatie toe te werken, heeft Telussa echter niet meer. De concurrentie voor het bereiken van de topklasse - het enige overgebleven doel voor Hoek na de uitschakeling in de bekertoernooien - is bijzonder groot. Goed voetballen, zoals in delen van de eerste helft, is een must, net als het verzilveren van de kansen. Met dat aspect heeft Hoek al weken moeite en ook in Veenendaal kwam het gebrek aan scorend vermogen weer aan de oppervlakte. Versyp mocht het zich aanrekenen dat hij verzuimde zijn ploeg op voorsprong te schieten. Die treffer had de wedstrijd een heel ander beeld kunnen geven. "We speelden in die fase goed", zei Ferry Alfons na afloop. "Ik ben ervan overtuigd, dat als we die 1-0 hadden gemaakt, wij een gewonnen wedstrijd hadden gespeeld." Het liep echter heel anders, waarbij Alfons zelf aan het eind van de eerste helft een ongelukkige rol speelde. De laatste man wilde drie minuten voor rust een ongevaarlijke vrije trap wegwerken, zag de bal net voor hem opstuiten en raakte 'm daardoor half. Doelman Joan van Belzen was daardoor wel kansloos (1-0). In blessuretijd bleven Jurgen Landuyt en Michael Koné staan terwijl het in geen velden of wegen buitenspel was. Dennis van Meegdenburg zette voor, Simon Brouwer kopte via het gezicht van Alfons en de binnenkant van de paal raak: 2-0. "Ik vond het twee schlemielige goals", zei Telussa, "Tijdens de rust had ik ook weinig aanmerkingen op het spel. We scoren moeilijk, dat is het hele verhaal. We moeten er moed uit putten dat we hier een goede partij hebben gevoetbald. Pas als we de komende weken kansen blijven missen, moeten we ons zorgen gaan maken. Nu nog niet." Na rust opende Hoek de jacht op de aansluitingstreffer. Hoessein Bouzambou raakte de kruising en een vlammend schot van Gideon Imagbudu werd gekeerd door de sterk keepende Niels Willemse. Van Meegdenburg en Brouwer verzuimden aan de andere kant om de marge te vergroten. GVVV slaagde daar pas ver in de blessuretijd in. Van Meegdenburg lanceerde invaller Gijs van Manen, die alleen voor Van Belzen koel bleef (3-0). Hij schoot beheerst binnen, precies vanaf de plek waar Versyp voor rust een enorme kans had laten liggen. Het vertelde eigenlijk het hele verhaal van GVVV-Hoek.