Medische gevallen deren Quick Boys niet
11 november 2002
Hoofdklasse
Door overmacht, maar geheel onnodig, zat Quick Boys het laatste kwartier van het duel tegen Capelle met samengeknepen billen uit. De 2-1 voorsprong was zaterdagmiddag mager en drie steunpilaren waren weggevallen. Dreigend werd het niet meer, maar toch maakte opluchting zich meteen na het laatste fluitsignaal op Nieuw Zuid meester van alle Katwijkers.
De angst was wel te begrijpen. Capelle is een ploeg die bij dode spelsituaties gevaarlijk is en met opportunistisch voetbal enigszins druk kan geven. Als de trainers dan geen tactische wissels meer kunnen plegen, is er reden tot ongerustheid.
Gert Aandewiel en Arjen van der Werf konden zelfs dat laatste beetje invloed vanaf de bank niet uitoefenen. Allereerst haakte Hendrik van Beelen na twaalf minuten af. De onlangs teruggekeerde ex-prof was door een hamstringblessure al een onzekere factor, maar stond toch in de basis. Die tegenvaller was nog ingecalculeerd. Jan Schaap toonde als invaller aan dat hij klaar was voor de strijd.
Toen een kwartier na rust Eef Schoneveld wegviel, was er wel een probleem. De centrale verdediger viel op door temidden van de lange Capellenaren Arne van Gelder en Patrick Molendijk te heersen in de lucht. Schoneveld had in de rust last van zwarte vlekken voor zijn ogen, waarschijnlijk als gevolg van de operatie aan zijn milt. ,,Het leek me niet slim om verder te spelen'', zei Schoneveld, die na de wedstrijd wel volledig opgeknapt was.
Zijn vervanger was Richard Hoek, maar liever had Aandewiel hem naast Schoneveld geposteerd. ,,Met Hoek ernaast heb ik meer kopkracht'', aldus Aandewiel. Het derde medische geval werd Remco Torken. De topscorer van Quick Boys speelde onopvallend, maar zijn ervaring voorin is voor blauwwit van levensbelang. Torken kan een bal vasthouden en een actie maken. Bovendien geeft hij zijn medespelers nuttige aanwijzigingen. Dat hij zich ruim twintig minuten voor tijd bij een actie op links aan zijn enkel blesseerde, kwam dan ook slecht uit. De blessure liet zich overigens ernstiger aanzien dan hij uiteindelijk was. Aandewiel verwacht Torken niet langer dan een week kwijt te zijn.
De Capelse druk van de laatste twintig minuten gaf zo een vertekend beeld van de werkelijke krachtsverhoudingen. Quick Boys speelde de eerste helft met de bravoure die van een ploeg in vorm verwacht mag worden. Met name in de eerste twintig minuten konden de bijna 3.000 toeschouwers genieten van de thuisclub. Kansen voor Arie Guyt, Torken en Timmermans (twee keer) bleven echter onbenut. Maarten Bak had wel succes. Uit de draai schoot hij de bal in de verre hoek: 1-0.
Het was Quick Boys te verwijten dat het tempo daarna omlaag ging. Dat speelde Capelle in de kaart. Niet dat de ploeg van trainer René Vermunt er iets mee deed. Capelle volhardde in het spelen van hoge ballen in de richting van de spitsen, maar aansluiting was er nauwelijks. Als de gasten iets over de grond probeerden, waren daar Raymond Flaton en Brian Mussche om het gevaar te bezweren.
Aandewiel wil niet al te zeer de loftrompet steken over zijn aan de top van de hoofdklasse teruggekeerde elftal, maar moet ook zien dat zijn team in deze vorm voor niemand bang hoeft te zijn. Opvallend was het optreden van Arie Guyt als vervanger van Arie van Rijn. Alsof hij niet anders gewend is dan in Quick Boys 1 te spelen, dartelde Guyt over het veld.
En als zelfs rechtsback Glen van Dam gaat scoren, lijkt niets onmogelijk voor de club van Nieuw Zuid. Van Dam maakte vlak na rust 2-0 na voorbereidend werk van Torken en Schaap. Dat het door onoplettendheid een minuut later al 2-1 was (Henk Roeland) was een teken dat Quick Boys nog moet leren negentig minuten geconcentreerd te blijven. Het enige positieve aan het tegendoelpunt was, dat de wedstrijd tot het einde onderhoudend bleef.
Quick Boys - Capelle 2-1 (1-0). 18. Bak 1-0, 47. Van Dam 2-0, 48. Roeland 2-1. Scheidsrechter: Van Aken. Toeschouwers: 2900.

Frits Bakker - Woord en Beeld