Manager in twee werelden

Die dubbele functie dwingt hem ertoe om tropendagen te maken. ,,Ik ben thuis wel eens met mijn kop tegen de muur gelopen``, zegt hij over het leven na het voetbal. Maar Naudts is hardleers. Hij kan niet meer zonder. Ik ben door het voetbal een ander mens geworden``, vindt Patrick Naudts. ,,Dat betaalt zich dubbel en dwars terug.`` De kleine, blonde Belg die zich het liefst zo ver mogelijk wegstak in gezelschap, ontwikkelde zich tot een voetballer die hondsbrutaal was en nergens voor terugdeinsde. Die reputatie heeft hem in Hoek op een voetstuk gezet. ,,Ik was klein, ik was verlegen en stak mezelf weg``, vertelt hij over zijn jonge jaren in het profvoetbal. ,,Dat heeft Aimé Antheunis, mijn trainer in die tijd, er zowat uitgepraat. Hij maakte me op mijn 22e aanvoerder van Lokeren en kwam elke training even naast me lopen. Weete-wat gij moet doen, ge moet van uw kloten maken, zei hij dan. Ik ging er langzaam in geloven. Toen we wat verder waren, klom ik na de wedstrijd op een stoel om een verhaal af te steken voor de pers.`` Rechterhand Het boegbeeld op het veld is nu de rechterhand van trainer Angelo Nijskens in Hoek. Bij de hoofdklasser, die morgen tegen Huizen speelt met de koppositie als inzet, gaat Naudts bijna over alles waar het de selectie aangaat. Hij is het klankbord voor de spelers, het tussenstation naar het bestuur en de sponsors toe, hij stroopt de velden af om talent te zoeken en onderhandelt met nieuwe spelers over een transfer en met de huidige spelers over verlenging van het contract. ,,We doen alles samen``, zegt hij over de samenwerking met Angelo Nijskens, die toevallig ook zijn zwager is. Alleen over de tactiek en de opstelling heeft de trainer het laatste woord. ,,Mijn rol speelt zich meer op de achtergrond af. Dat is heerlijk bij een club als Hoek, waar alles en iedereen zijn weg weet.`` Kantoorflat De harde wereld van de bouw, afgewisseld met de grillen van het voetbal. Het is een hard bestaan, vindt Naudts, maar hij zou het niet meer kunnen missen. Het dagelijkse gevecht om te scoren houdt hem scherp. ,,Ik heb voor mijn baas twee grote projecten binnengehaald. Het gerechtsgebouw op de ring van Antwerpen en een kolossale kantoorflat in Brussel. Ik voel een zekere trots als ik daar straks voorbij kan rijden en zeggen: wij hebben er ook een beetje aan meegewerkt.`` ,,Ik heb vijf jaar geleden van Dick Besseling van Fast bekistingen) de kans gekregen om de markt in België op te gaan. Het was een totaal nieuwe wereld voor me. Ik stapte erin zonder opleiding, zonder kennis, maar als je ziet wat er in korte tijd is opgebouwd, op zo veel plaatsen tegelijk waar we nu met mensen van ons werken.`` Het andere leven bestaat uit voetbal. Patrick Naudts vormt een tweemanschap met Angelo Nijskens, met wie hij ooit als profvoetballer onder Antheunis bij Lokeren speelde. De opdracht van het duo is helder: Hoek moet de komende jaren uitgroeien tot een stabiel bolwerk in het amateurvoetbal. Zoals IJsselmeervogels, Katwijk, Dovo en Spakenburg dat al veel langer zijn. Schoonmaak Patrick Naudts: ,,Het Hoek van twee jaar geleden is niet meer het Hoek van nu. Wij zijn aangesteld om een nieuwe structuur in sportief opzicht op te zetten. De opbouw van het elftal staat centraal. Hoek heeft vorig jaar, als wij het voor het zeggen hebben, de laatste grote schoonmaak meegemaakt.`` ,,Tien spelers weg, tien ervoor terug, dat was Hoek een beetje eigen, maar dat mag niet meer gebeuren. Wij hebben voor het eerst gericht naar spelers gezocht. We zijn twee maanden bijna letterlijk dag en nacht bezig geweest. Het resultaat staat dit jaar op het veld. Een jonge, gedreven ploeg, gemiddeld 24 jaar, met jongens die bereid zijn om langer dan een jaar bij Hoek te blijven.`` Twee handen op één buik, met ieder een eigen visie en met maar één doel voor ogen. Meedoen om de bovenste plaatsen, op termijn weer een kampioenschap. ,,We hebben al een prachtig elftal, maar het is nog niet helemaal rijp. Dat moet groeien, daar hebben we een beetje tijd voor nodig. Ik denk dat er na dit eerste jaar alleen uitbreiding komt van de selectie en dat er hooguit twee, drie nieuwe spelers worden gezocht. Daar gaan we mee verder. Wat Kloetinge al jaren doet, dan kan nu ook bij ons. Bouwen aan een elftal, aan een eigen gezicht. En elk jaar meespelen in de top.`` ,,Het is mooi dat we met twee Zeeuwse clubs zo hoog staan op de ranglijst. Ik schat alleen Kloetinge nog wat hoger in dan wij, omdat Diederik Hiensch al veel langer bezig is om aan een goed ingespeeld elftal te bouwen. Ze hebben prachtige spelers in de selectie, die ik zo naar ons zou willen halen. Ik zie Kloetinge als grootste kandidaat voor de titel. Kijk maar naar de uitslagen, naar wat ze tegen ons hebben gedaan. Met tien tegen elf, een uur lang en toch nog overeind blijven. Dat is van grote klasse. Ik heb er met veel bewondering naar gekeken.`` Maar het sentiment moet niet te ver gaan. Patrick Naudts zal niet schromen om straks ook spelers van de concurrent te halen als het om wezenlijke posities in het elftal gaat. Hij kan er zo een paar noemen die hij meer dan belangstellend heeft gevolgd: Björn Langeveld, Wilco de Valk, Erik de Groene, Emiel Dorst, Pieter de Munnik, ze mogen zo komen. ,,Ik zou een slecht manager zijn als ik ze niet naar Hoek zou willen halen``, bekent hij. En of ze dat nou leuk vinden in Kloetinge of niet: in het topvoetbal mogen die gevoelens niet meespelen. ,,We zijn allemaal op zoek naar het beste dat we kunnen krijgen. Ik kijk bij Halsteren, bij Baronie, bij Terneuzen, maar ook bij Kloetinge. En andersom mogen ze dat bij Hoek ook doen.`` Het past allemaal in de nieuwe cultuur die het tweemanschap voor ogen heeft. De manager zit op de lijn van de trainer en het bestuur geeft ze alle vrijheid om het uit te voeren. ,,We hebben nu nog het geluk``, vindt Naudts, ,,dat de kleine kern van zeventien man niet al te kwetsbaar is. Dat komt ook omdat ze conditioneel heel sterk zijn. Hoe beter de conditie, hoe minder kans op blessures. Toch willen we na dit seizoen naar een iets ruimere selectie.`` Discipline ,,We blijven wel zoeken naar spelers die sterk van karakter zijn en leven voor hun sport. Ik kijk altijd, als ik een speler benader: hoe zit hij als mens in elkaar. Voor spelers als Dave Gijsel is bij ons geen plaats meer. Mooie voetballer, dat wel, maar met zijn levensstijl paste hij niet meer bij ons. Ik wist voor de start van de competitie al dat hij geen halfjaar zou blijven. De beste transfer die we dit jaar hebben gedaan, is die van Gijsel. Hij zorgde voor onrust in het elftal. In de selectie van nu heerst discipline en is iedereen gedreven om het beste uit zijn carrière te halen.`` ,,Dat we nog veel met Belgen spelen, komt door de achtergrond van Nijskens en mij. We moesten vorig jaar heel snel op zoek naar tien nieuwe spelers. Ik ken veel trainers in België en veel makelaars. Daarom weet ik mijn weg daar beter dan in Nederland. Het lag voor de hand dat we daar sneller aan spelers konden komen dan in Zeeland of Brabant. We weten nu wat we hebben en de Belgen passen zich in Hoek altijd wonderbaarlijk snel aan.`` ,,Wat we alleen nog missen, dat is de mentaliteit van winnaars. We laten ons nog wel eens te snel imponeren en afbluffen. Ik heb me de eerste maanden op de bank dikwijls op zitten vreten, maar het went. Ik ken mijn plaats binnen de club. De trainer staat op de voorgrond, ik hou me gedeisd. Dat is maar goed ook, want ik ben van karakter veel te opvliegend.`` Keerpunt De manager geeft toe dat hij in zijn opportunisme nogal hard van stapel is gelopen. De gedrevenheid die hem als voetballer ook zo kenmerkte, bracht Naudts bijna weer op een keerpunt in zijn leven. ,,Ik wilde te veel ineens doen``, beseft hij nu. ,,Waar we eigenlijk wel drie jaar voor nodig hebben, dat wilde ik in drie maanden doen. Ik maakte lange dagen op mijn werk, reed daarna als een speer naar het veld en stroopte in de weekends de velden af om naar spelers te zoeken.`` ,,Dat heeft thuis tot een kleine crisis geleid en dat heb ik er absoluut niet voor over. Ik ben gescheiden toen ik 26 was en heb nu een vriendin met een dochtertje. Die gaan voor het werk en voor het voetbal. Ik was in die eerste maanden als manager bij Hoek zo vaak weg, dat het thuis mis dreigde te gaan. Mijn vriendin heeft me op een dag tegen de muur gezet en gezegd: wat doen we, zo kan het niet verder.`` ,,Ik heb op tijd ingezien dat het anders moet. Ik ben nog net zo gedreven, net zo fanatiek als toen ik begon, maar ik neem iets meer afstand op de dagen dat het nodig is. Ik durf al eens een training over te slaan om `s avonds thuis te zijn. Het dochtertje van mijn vriendin beschouw ik als mijn eigen kind en ik wil af en toe de tijd nemen om leuke dingen te doen. Ik heb een paar jaar in eenzaamheid geleefd, dat wil ik nooit meer meemaken.``