Kloetinge doet zichzelf tekort

Trainer Karl Vergouwen had het na de wedstrijd over gemengde gevoelens. Hij was tevreden over het vertoonde spel en de veerkracht, maar realiseerde zich ook dat Kloetinge zaterdag in eigen huis de eerste zege van het seizoen had moeten grijpen. ,,We misten net dat stukje geluk``, stelde de oefenmeester, ,,al hebben we ook de kansen niet voldoende benut.`` Kloetinge kreeg zaterdag negen mogelijkheden. Twee keer kon de ploeg zich over pech beklagen, toen de bal op de paal (Alfons) en lat (De Graaff) belandde, maar de overige keren ontbrak het aan scherpte in de afwerking. Vooral Ferry Alfons zal nog wel eens terugdenken aan het duel met ARC. De aanvaller had in de 70e minuut bij een 2-1-voorspong vrije doorgang, maar liet de bal te ver van zijn voet springen, waardoor de ARC-goalie kon ingrijpen. ,,Als het op dat moment 3-1 wordt, is de wedstrijd beslist en wordt het 5-1 voor ons``, zei de geblesseerde Emiel Dorst naderhand. In plaats van 3-1 werd het nu echter 2-2 en 2-3. Dat gebeurde zeven minuten voor het einde, toen Kloetinge de regie over het duel was kwijtgeraakt. Dat had onder meer te maken met twee wissels. Labrujère en De Graaff, die konden terugkijken op een goede wedstrijd, zaten er volgens Vergouwen doorheen en maakten dus plaats. Van die nieuwkomers speelde Lekawael in eerste instantie te dicht op zijn eigen defensie. Kloetinge kon hierdoor het aandringende ARC niet meer weerstaan. De defensie, die tot dan toe amper een kans had weggegeven, bezweek en zag ARC via invaller Stanley Strobbe (83e minuut) en René van Meggelen (85e) plotseling op 2-3 komen. Drie minuten later zorgde Johan de Goederen uit een strafschop (Wilco de Valk werd vastgehouden) alsnog voor evenwicht: 3-3. ,,Onze kracht was vandaag het collectief``, vond Karl Vergouwen. Toch staken er zaterdag twee mensen bovenuit bij Kloetinge. Wilco de Valk en Johan de Goederen waren de uitblinkers. Dat had veel te maken met de gewijzigde opstelling en tactiek. Vergouwen had De Valk op de positie achter de spitsen geposteerd. Dat was een succes. De Valk was sterk aan de bal, goed in de duels en bovendien zorgde hij voor diepgang vanaf het middenveld. Bijkomend voordeel was dat door de inbreng van De Valk ploeggenoot De Goederen zijn oude professie als balveroveraar en aanjager op het middenveld weer kon oppakken. De snelle Ferry Alfons nam op zijn beurt de honneurs van De Valk op de rechtsbuitenplaats waar. Strafschop In de zestiende minuut was er al resultaat. Alfons, even uitgeweken naar links, liet de ARC-defensie zijn hielen zien, waarna David Toxopeus hem in het strafschopgebied uit balans bracht. Strafschop dus. De Goederen zette zich achter de bal en schoot beheerst raak: 1-0. Alfons kreeg hierna nog twee goede kansen, maar eenmaal werd de bal bij een vliegend schot uit het doel geranseld en eenmaal kopte hij in de verkeerde hoek en ook nog eens te zacht. De beste kans kreeg hij in de 42e minuut, toen De Valk hem op maat bediende. Alfons haalde diagonaal uit, maar de bal belandde op de paal. Pech, al zei het ook iets over het gebrek aan schutterskwaliteiten bij Alfons. Op een moment dat Alfons miste, stond het al 1-1, omdat ARC bij de enige kans in de eerste helft zich wel trefzeker toonde. Stefan Schaafsma schoot in de 39e minuut raak. Na de pauze leek Kloetinge alsnog orde op zaken te stellen en de eerste zege van het seizoen veilig te stellen. Het was lang niet altijd even goed, maar de ploeg werkte hard en joeg met pressiespel de opponent soms de stuipen op het lijf. Zo raakte Bryan Simons in de 50e minuut compleet in paniek toen hij werd opgejaagd. De verdediger speelde de bal langs de uitglijdende doelman, waarna Pieter de Graaff van dichtbij kon scoren: 2-1. Kloetinge kon hierna het karwei vakkundig afmaken, maar faalde en kreeg dus de rekening gepresenteerd.