Het ongelukkige gelijk van Lagendijk

En: ,,Als alles meezit kunnen we bij de eerste drie eindigen. Maar dan moet alles echt meezitten.'' De thuiswedstrijd tegen ASWH zaterdag gaf hem gelijk. Het zat allemaal niet mee, en de Sassenheimers verloren dan ook met 2-1 van de middenmoter uit Hendrik-Ido-Ambacht. ASWH bleek de methode te hebben gevonden om Ter Leede te bestrijden. De bezoekers zetten de roodgelen vanaf het begin vast. ASWH liet zich niet terugzakken, joeg de verdedigers en middenvelders van Ter Leede meteen op en liet de Sassenheimers niet eens aan opbouwen denken. Dat Ter Leede niet in zijn spel kwam, was grotendeels toe te schrijven aan de werklust van ASWH. Maar voor een ander deel kwam het doordat Ter Leede doorging op de vorige week ingeslagen weg. De tweede helft tegen Katwijk was zeer middelmatig. En ook nu lieten de Sassenheimers maar weinig goed voetbal zien. Slappe passes en slechte keuzes leidden keer op keer tot balverlies. De bezoekers wonnen bijna alle duels. De 1-0 voor Ter Leede kwam dan ook compleet uit de lucht vallen. Spits Florencio Cornelia mocht plotseling met de bal op doel afrennen, Izaak Verhoeven haalde hem neer en Cornelia benutte zelf de strafschop. De voorsprong gaf Ter Leede geen vleugels. Het leek een goed moment om gecontroleerder te gaan voetballen en eventueel Patrick Kalkema, Hicham Rbii en Robin Koers via een counter in stelling te brengen. Kalkema noch Rbii kwam in de eerste helft in het stuk voor. Koers probeerde het wel op links, maar hij kreeg te weinig bruikbare ballen. ASWH viel aan en scoorde na ruim een half uur de verdiende gelijkmaker. Een klungelig weggegeven vrije trap vond John Verbaan, die onverklaarbaar vrij stond op zeven meter van het doel. Hij gaf doelman Vincent Quist - plaatsvervanger van de geblesseerde Thomas Waasdorp - geen kans. Ter Leede heeft op papier namen staan die elke hoofdklasser wel in zijn elftal wil hebben. Carlo van Zelst, Kalkema, Cornelia, het zijn toppers in het amateurvoetbal. Maar als het niet loopt, dan loopt het niet. Het liep niet. Het tempo van de thuisploeg lag na rust aanmerkelijk hoger. De spelers lieten zich niet zomaar meer afbluffen en volgden het voorbeeld van ASWH door de tegenstander geen meter ruimte te geven om een pass los te laten. Maar daar kwamen de woorden van Lagendijk weer terug: het moet meezitten. Dat zat het niet. De bal viel steeds precies verkeerd, uit een flipperkast van benen kon je er donder op zeggen dat een ASWH'er hem voor zijn voeten zou krijgen. De inzet van Ter Leede was goed, maar resultaat bleef uit. Illustratief was de aanleiding voor de 1-2. Hicham Rbii verdedigde mee en veroverde door hard werken de bal. Maar zijn pass richting Rogier Koordes was veel te zwak, en werd onderschept. In zijn ijver de fout te herstellen, haalde Rbii de tegenstander onderuit. De vrije trap kwam bij Jordy Boogers, die hem binnentikte. Nog een half uur had Ter Leede om iets aan de achterstand te doen. Eindelijk produceerde de ploeg druk waar ASWH niet meer onderuit kon komen. Maar aanvallen ketsten af op de verdediging, of de bal was net te hard voor de één en net te zacht voor de ander. En steeds viel elke flipperkastbal voor de voeten van een ASWH'er. In de laatste twee minuten kregen de bezoekers zelfs nog twee uitgelezen mogelijkheden om de wedstrijd vroegtijdig te beslissen. Quist stopte een strafschop en in blessuretijd verprutste ASWH een drie-tegen-éénsituatie vlak voor het Sassenheimse doel. Het zat Ter Leede dus precies twee keer mee. Dat is, in de woorden van Lagendijk, niet genoeg om bij de eerste drie te eindigen. Zeker niet als de ploeg zelf te zwak speelt om kansen af te dwingen.