Doelpuntenfestijn in Capelle: 7-4

Dat Hoek vier keer scoorde leek de pijn bij een aantal spelers nog te verzachten. Die doelpunten waren slechts de verdienste van een handvol spelers, met Djamel Buyse voorop. De voorstopper werd bij een 4-0-achterstand naar het front gestuurd en bleef strijden om zijn ploeg terug in de wedstrijd te brengen. Het bleek een onmogelijke opgave, hoewel Buyse vlak voor rust twee keer raak kopte. Omdat ook Capelle nog een keer scoorde was de marge bij rust drie doelpunten (5-2). Bij de laatste treffer van de thuisploeg ging Eddy Mestdagh door het lint. De trainer van Hoek had voor de tweede keer buitenspel geconstateerd, uitte zijn frustratie tegenover scheidsrechter Van Ewijk en kreeg geel. Na het fluitsignaal voor de rust ontving hij nog zo’n kaart, waardoor Mestdagh in de tweede helft achter de reclameborden plaats moest nemen. Zijn assistent Paul Telussa erkende na afloop dat Capelles vijfde treffer helemaal geen buitenspel was. „Want Charly Okonedo stond aan onze kant nog achter de verdediging.“ Dat Okonedo stond te slapen was typerend voor Hoek in een groot deel van de eerste helft. Het begin was nog niet eens zo slecht, want de ploeg creëerde een aantal goede kansen. Na de openingstreffer van Onno Doeland, die in het verleden voor zowel Hoek als Kloetinge speelde, was het echter gedaan met de Zeeuws-Vlamingen. De voormalig Souburger plaatste een vrije trap richting de kruising en zag doelman Filip van der Vloet net als in voorgaande wedstrijden laat reageren (1-0). Doeland vormde samen met de lange Arne van Gelder en de snelle Henk Roeland een trio waar de zwakke verdediging van Hoek geen grip op kreeg. Een combinatie tussen de drie leidde tot de 2-0 van Roeland en stoorzender Doeland zag Stijn Porteman even later de bal in eigen doel tikken. Na de aftrap kwam Capelle weer snel in balbezit en kreeg Roeland - al dan niet in buitenspelpositie - een vrije doorgang richting Van der Vloet. Op aangeven van Doeland kon Roeland voor rust ook nog zijn derde treffer binnen schuiven. „Achterin was het echt lachwekkend bij Hoek“, vertelde Doeland na afloop. „Je kon niet zien dat er voor hen iets op het spel stond. Jongens als Djamel Buyse, Pieter de Munnik, Wilco de Valk en Wesley de Smet gingen er zoals altijd wel voor, maar een paar van die gasten deden er echt niets aan. Bij de 3-0 uit die lange inworp zei ik tegen die nummer drie (Stijn Porteman): ’laat mij maar vrij staan, hoor’. Hij lachte erom, maar ik verlengde die bal en hij schoot hem in zijn eigen doel. Niet te geloven.“ Mestdagh rekende juist zijn doelman het derde doelpunt aan. „Filip maakte daar opnieuw een cruciale fout“, zei de trainer. „Tijdens de bespreking hadden we aangegeven dat ze bij inworpen de bal tot aan de eerste paal zouden gooien. Die bal kwam in zijn vijfmetergebied, maar Filip bleef weer op zijn lijn staan. Volgens mij had hij er vandaag geen zin in.“ Onzichtbaar De zwakke doelman werd meteen na rust nog twee keer gepasseerd. Eerst door de uitblinkende Doeland, vier minuten later door Rachid Zenzen. Nadat Capelle de voet van het gaspedaal had gehaald, mocht Hoek ook nog twee keer scoren. De 7-3 kwam op naam van David Destorme, die verder onzichtbaar was. Mestdagh: „David zal mentaal nog heel wat sterker moeten worden. Anders gaat hij het nooit redden in de tweede klasse in België.“ Gelegenheidsspits Buyse bepaalde de eindstand vlak voor tijd met een knap doelpunt op 7-4. Hoe moet het nu verder met het zwalkende elftal, was de logische vraag na afloop. Vandaag maar weer een praatsessie? „Nee, we hebben afgelopen maandag al genoeg gepraat“, was Mestdagh duidelijk. „Voor de wedstrijd hebben we ook weer alles aangegeven. De reactie moet nu vanuit de groep zelf komen.“ Dat lijkt met nog vier wedstrijden voor de boeg kiezen voor de makkelijke weg. De trainer staat machteloos, dus moeten de spelers zelf maar met oplossingen komen. Zo was het zaterdag ook al, bleek uit de woorden van enkele spelers. „We stonden vanaf de eerste minuut al verkeerd“, zei Pieter de Munnik. „Sommige spelers weten echt niet wat hun opdracht in het veld is.“ Wesley de Smet: „We stonden achterin op een gegeven moment met drie man tegen vijf spelers van Capelle. Dan klopt er toch iets niet in de speelwijze? Zo gaan we het zeker niet redden. De ene week vormen we een sterk collectief, de andere week is het helemaal niets.“